By chronić powietrze należy przede wszystkim ograniczać emisję pyłów, pochodzących głównie ze spalin, starych pieców do ogrzewania domów, starych silników itp. Gdy powietrze zostanie jednak już nimi skażone, ograniczyć stężenie pyłów mogą rośliny o odpowiednich właściwościach fitoremediacyjnych. Pyły są zatrzymywane w pokrywie woskowej liści, a z wosku przechodzą w tkanki roślin i zostają w nich unieruchomione. Pozbywamy się ich jesienią wraz z opadającymi liścmi. . Potencjał fitoremediacyjny roślin jest bardzo różny, ważny jest więc odpowiedni dobór gatunków. Drzewa, u których fitoremediacja zachodzi na większą skalę, czyli te pochłaniające największe ilości pyłów zawieszonych, to: brzozy, jesiony, lipy, topole, wiśnie ozdobne i klony. Doskonale sprawdzają się też krzewy i pnącza. Polecane gatunki to: pęcherznica, tawlina jarzębolistna, lilaki, berberysy, hortensje, tawuły oraz bluszcz pospolity, czy winobluszcze.

Szczególnie korzystnym rozwiązaniem dla środowiska może być  sadzenie i utrzymywanie żywopłotów. Taki rodzaj ogrodzenia najlepiej zastosować wzdłuż dróg, ponieważ w ciągu zaledwie siedmiu dni 1-metrowy, dobrze zarządzany, gęsty żywopłot usunie taką samą ilość zanieczyszczeń, jaką emituje samochód na 500-kilometrowej trasie, co zbadali i potwierdzili naukowcy z Królewskiego Towarzystwa Ogrodniczego z Wielkiej Brytanii. Na terenach wiejskich najlepsze są żywopłoty tworzone przez kilka gatunków krzewów, ponieważ mają one zdolność do asymilacji różnych rodzajów zanieczyszczeń oraz pozytywnie wpływają na bioróżnorodność. W takich roślinnych strukturach schronienie mogą znaleźć ptaki i inne zwierzęta, zatrzymują one wodę a w przypadku krzewów kwitnących (np. irga czy głóg) przyciągają zapylacze. Ponadto gęsty żywopłot będzie chronił glebę przed erozją wietrzną.